Powieść „Sońka” Ignacego Karpowicza to wspomnienia starszej kobiety, która u schyłku swoich dni opowiada historię swojego życia.
Akcja książki rozgrywa się jakby w dwóch wymiarach – pierwszy to relacja tytułowej bohaterki, drugi zaś to sztuka teatralna, osnuta wokół jej życia.
Losy Sońki są niezwykle dramatyczne. Matka umiera przy jej narodzinach, a surowy ojciec obwinia i karze córkę za śmierć żony. Od dziecka upokarzana i wykorzystywana od nikogo nie zaznaje ciepłych uczuć. Dopiero kiedy jako młoda dziewczyna zakochuje się, ze wzajemnością, w niemieckim oficerze, poznaje smak miłości. Niestety ich związek od początku nie ma szans na szczęśliwe zakończenie.
Choć życie Sońki jest pełne cierpienia, udręki, trudnych przeżyć wojennych i bólu po stracie najbliższych, to ona jest pogodzona z losem. Nie narzeka, tylko bez większych emocji relacjonuje swoje przeżycia. Opowiada o uczuciach i ludziach, których spotkała na swojej drodze. Z jej opowieści dowiadujemy się także bardzo wiele o życiu mieszkańców jej rodzinnej wioski, o traumie wojny, która często doprowadzała ludzi do strasznych zachowań.
W nieco mniejszym stopniu poznajemy także jej rozmówcę – Igora, który słuchając wspomnień Sońki postanawia oddać hołd tej wyjątkowej kobiecie i stworzyć spektakl, aby inni mogli poznać jej historię. Sam przy okazji dzieli się także swoimi doświadczeniami. I to właśnie dzięki niemu Sońka, która za życia była źle traktowana, wyśmiewana, obrażana i wykluczona poza nawias społeczny, staje się bohaterką sztuki, która przez widzów jest oklaskiwana na stojąco.
Książka napisana jest w sposób bardzo ciekawy. Jest to jednak wymagająca lektura, nad którą należy się skupić , aby nie stracić wątku. Powieść omawiana była na spotkaniu DKK dla Dorosłych, które odbyło się 27.04.2023 roku.
Na majowym spotkaniu omawiana będzie książka „Apartament” Izabeli Janiszewskiej.
